ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΑΣΙΑΤΙΔΗ
Βρεθήκαμε όπως είχαμε συμφωνήσει στο σπίτι του στην Κύπρο. Καμιά 100στή μέτρα από την «νεκρή ζώνη» του Αγ. Δομετίου στην Λευκωσία. Απέναντί μας βλέπουμε στα 150μ. το τούρκικο φυλάκιο. Καθίσαμε στο σαλόνι, που έχει όλους τους τοίχους του καλυμμένους με βιβλιοθήκες που στενάζουν υπό το βάρος εκατοντάδων βιβλίων, Ιστορικών κυρίως. Έφερε να πιούμε λίγο κόκκινο κρασί και μου λέει: «Εμπρός Αντώνη είμαι έτοιμος. Θα σου απαντήσω σε όλα. Ξεκίνα».
-Λοιπόν εμείς γνωριζόμαστε χρόνια. Καλαμαράδες και δη Πειραιώτες κι οι δύο. Εγώ με περισσότερα χρόνια στο νησί μόνιμα. Πως αποφάσισες να εγκατασταθείς στην Κύπρο;
Όντως έτσι είναι. Τα πράγματα στην μητρ. Ελλάδα (*) τα ξέρεις. Οι «κατσαπλιάδες» του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν ελέω φιλοτομαρισμού του Ελληνικού Λαού την διακυβέρνηση της χώρας, τα κατέστρεψαν όλα, δηλαδή ότι είχαν αφήσει ημικατεστραμμένο οι επίσης ανίκανοι που ήταν πριν και έστησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα τον «μικρομεσαίο επιχειρηματία». Γονάτισαν την σπονδυλική στήλη της Ελληνικής Οικονομίας. Κι όλα, για να προστατευθούν οι Τράπεζες και ο «δημόσιος τομέας», η πελατεία τους. Ε, μιας και αυτός ο «δήθεν Πανεπιστημιακός ανήρ» ονόματι Κατρούγκαλος αποφάσισε να κάνει με το Ασφαλιστικό αυτό που ο ίδιος έβριζε όταν το πρότεινε κάποτε ο Γιαννίτσης, είδα ότι συμπλήρωσα τα απαραίτητα χρόνια ενσήμων (36 χρόνια εργασίας) και αποφάσισα να αποχωρίσω από την οικογενειακή μας επιχείρηση με τα Βιομηχανικά Είδη – που υπάρχει από το 1947 – παραδίδοντας την στις κόρες μου, όπως την πήρα εγώ από τον πατέρα μου. Οι κόρες μου την διαχειρίζονται από εδώ και στο εξής. Πλέον μένει να καλύψω το ηλικιακό κριτήριο για να συνταξιοδοτηθώ. Και ήδη σκέφτομαι πώς να επενδύσω τα 700 περίπου ευρώ που θα είναι η σύνταξή μου…. (γελάει)!
-Αλλά γιατί στην Κύπρο; Εγώ ήλθα στην Κύπρο πχ γιατί παντρεύτηκα Κυπραία. Εσύ γιατί Κύπρο;
Μια χαρά τόπος είναι η Κύπρος. Μόνο κάποιοι Κύπριοι έχουν πρόβλημα. Διαφορετικά είναι ο ιδανικός τόπος να ζήσεις. Ειδικά εμείς που έχουμε μάθει σε εξαντλητικούς ρυθμούς ζωής και εργασίας, το να ζεις και να εργάζεσαι στην Κύπρο…είναι ευλογία! Απλά αυτή η π…. (λογοκρ.) η ζέστη δεν αντέχεται. Έξι φορές ντους καθημερινά. Θα μας βγει το πετσί! (γελάει). Σοβαρά τώρα. Ξέρεις ότι με την Κύπρο με συνδέουν πολλά . Ξεκινάμε από την έρευνά μου που ξεκίνησε πριν 33 χρόνια για το 1974, ακολούθως οι επαγγελματικοί μου δεσμοί είτε με την Πολυεθνική στην οποία εργάστηκα και που η Κύπρος ήταν στην ζώνη ευθύνης μου και βέβαια η Ζωΐτσα.
-Εννοείς την σύντροφό σου την Ζωή;
Ναι τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να ανεχθεί τις πολλές ιδιορρυθμίες μου. Ίσως επειδή ήταν επί 23 χρόνια βοηθός του αείμνηστου γνωστού Ψυχιάτρου Γιάγκου Μικελλίδη. Χαχαχαχα έχει πείρα σε περιπτώσεις σαν την δική μου (γελάει)!
-Πως γνωριστήκατε με την Ζωή; Και πότε;
Γνωριστήκαμε εδώ στην Λευκωσία τον Ιούλιο του 2012, όταν έκανα την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου μου «Κύπρος 1974 – Η μεγάλη Προδοσία», στην «Δημοσιογραφική Εστία» στην Αγλαντζιά. Η Ζωή ήλθε στην εκδήλωση, διότι είναι εγγονή της Καλλιόπης Αβραάμ, γνωστής ως «Γιαγιάς της ΕΛΔΥΚ», που σκοτώθηκε μαζί με άνδρες της ΕΛΔΥΚ την τελευταία ημέρα της Επικής Μάχης του Στρατοπέδου τους. Βέβαια μετά από εκείνο το βράδυ που συστηθήκαμε δεν την ξαναείδα μέχρι τα τέλη του 2014, όπου ξανασυναντηθήκαμε, τα είπαμε καλύτερα και αποφασίσουμε να με «ανέχεται» για όσο αντέξει (γελάει).
-Ζεις λοιπόν στον Αγ.Δομέτιο. Πως σου φαίνεται;
Πώς να μου φαίνεται; Το θεωρείς ανεκτό ή τουλάχιστον ευχάριστο για έναν τύπο με τις δικές μου αρχές κι ιδέες, να ξυπνώ και να βλέπω την τούρκικη σημαία στα 150μ από το κρεβάτι μου; Και τον μ….(λογοκρ.) τον τούρκο τον σκοπό, να με παρακολουθεί με τα κυάλια που πίνω τον καφέ μου στο μπαλκόνι; Πάλι καλά που πάω στο γραφείο μου και ασχολούμαι με την συγγραφή του 4ου βιβλίου μου για την Μικρασιατική Εκστρατεία και δεν τον βλέπω...!
-Πρέπει να τους «ερεθίζει» η τεραστίων διαστάσεων ελληνική σημαία που έχεις αναρτήσει στο μπαλκόνι.
Ας μην την βλέπουν. Όπως να μην την βλέπουν και ας γυρνούν το κεφάλι από την άλλη μεριά και κάποιοι γείτονες – γιατί υπάρχουν και τέτοιοι π…. (λογοκρ.) στην περιοχή που μένω! Η Ελληνική σημαία είναι το σύμβολο του Έθνους μας και η Κυπριακή το σύμβολο του Κράτους. Την Κυπριακή δεν την βάζω γιατί δεν υπάρχει κατ’ εμέ Κυπριακή Δημοκρατία μιας και ο φερόμενος ως Πρόεδρός της αποφάσισε να αναλάβει τον ρόλο του «μουχτάρη». Ας απελευθερωθεί πρώτα το βόρειο κατεχόμενο μέρος, ας ενωθεί η νήσος, να ξεκουμπιστούν οι Μουλλάδες και εδώ είμαστε… Θα βάλω δίπλα και μια σημαία του Κυπριακού Κράτους. Μέχρι τότε μόνο η σημαία του Έθνους μας.
-Κράτησα από ότι είπες τέσσερις λέξεις. Να σε ρωτήσω μία -μία. «Απελευθέρωση». Πόσο εφικτή είναι σήμερα;
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Όλα δύσκολα είναι και δεν τα κερδίζεις από την Mercedes σου, ταξιδεύοντας για ένα ποτάκι στην Αγ.Νάπα. Υπήρξαν ευκαιρίες μετά την εισβολή για μια εκ νέου αναμέτρηση Ελληνικών και Τουρκικών Δυνάμεων στο νησί. Αλλά οι πολιτικές ηγεσίες δεν το τόλμησαν. Όμως ο σκοπός έπρεπε να παραμείνει. Έπρεπε όλοι να μιλούν για «Απελευθέρωση». Όχι για «λύση». Να ζητηθεί από την Τουρκία να σεβαστεί τα Ψηφίσματα του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. Νο. 353,354 κλπ. Να τους πουν οι δικοί μας «μάγκες ή τα εφαρμόζετε ή καμιά παρτίδα μαζί σας. Και θα δούμε πως αλλιώς θα πάρουμε πίσω τα εδάφη μας». Ε ποιος τους το είπε; Κανείς! Και ο φουκαράς ο αείμνηστος ο Ματαφιάς που ετοιμαζόταν για κάτι τέτοιο, μόλις τον πήραν χαμπάρι τον «έσφαξαν με το βαμβάκι»! Δουλοπρεπείς διαχρονικά και σε μητρ. Ελλάδα και σε Κύπρο. Μα και στο Αιγαίο δεν βλέπεις; Αλωνίζουν οι π…(λογοκρ.) οι Τούρκοι με τα αεροπλάνα τους και κανείς δεν τολμά να πει «ρίξτε τα, τα μπ….(λογοκρ.) να τελειώνουμε!» Εδώ ρε τους S-300 που πήρε η Κύπρος για την άμυνα της, φοβήθηκαν και δεν τους έστησαν. Τους έστειλαν στην Κρήτη. Εξευτελισμός.
-Η λέξη μουχτάρης που χρησιμοποιείς είναι για τον κ. Αναστασιάδη έτσι; Τι έχεις να πεις;
Τι να πω; Πιστεύω ότι ο Αναστασιάδης – κακώς – θέλει ντε και καλά επί Προεδρίας του να βρεθεί λύση. Οι Τούρκοι το κατάλαβαν και τον οδηγούν στο «λύση νάναι κι ότι νάναι»! Και εκείνος αντί να τα κάνει όλα «λαμπόγυαλο», κάθεται και τους παρακαλάει να μην φύγουν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και πολύ φοβάμαι ότι τα έχει δώσει όλα. Και εκ περιτροπής Προεδρία και υποχωρήσεις στο εδαφικό και ανεπίτρεπτες καταστάσεις στις εγγυήσεις. Είχα πάρει μια συνέντευξη στην ΜΑΧΗ από τον Αντγο ε.α. Φοίβο Κλόκκαρη, ένα μεγάλο και ανεκμετάλλευτο Εθνικό Κεφάλαιο για την Κύπρο. Ο Στρατηγός είναι μάλλον ο πιο καταρτισμένος σε θέματα Εδαφικά, Στρατιωτικά και Εγγυήσεων που διαθέτει σήμερα η Κ.Δ. Ε, δεν τον χρησιμοποιεί κανείς σχεδόν. Οι Τούρκοι θα έδιναν τα πάντα να έχουν ένα Κλόκκαρη στις τάξεις τους Σύμβουλο στην Διαπραγματευτική τους ομάδα. Και εμείς τον έχουμε να αποτελεί «βοή βοώντος εν τη ερήμω». Μου έλεγε λοιπόν ο Στρατηγός ότι ο νυν Πρόεδρος… τα έχει δώσει όλα! Και το κακό; Άνοιξε την όρεξη στους Τούρκους να θέλουν κι άλλα. Αν διαβάσει κανείς την συνέντευξη του θα φρίξει. Τι άλλο να πω για κάποιον που από Πρόεδρος Κυρίαρχου Κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ δέχεται να εμφανίζεται ισότιμος διαπραγματευτής με τον Κατακτητή, τον Ακιντζί; Και ξέρεις Αντώνη. Ακιντζί στα τούρκικα σημαίνει «Επιδρομέας»! Τυχαίο;;; (γελάει).
-Δηλαδή δεν έχεις εμπιστοσύνη στον Νίκο Αναστασιάδη.
Πιο πολύ εμπιστοσύνη έχω στον τούρκο που με σημαδεύει, ότι θέλει να «με καθαρίσει», παρά στο ότι ο Πρόεδρος βαδίζει στην ορθή οδό για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Γιατί όπως όλοι οι προκάτοχοι του, ξεκινά από λάθος αφετηρία στο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πρόβλημα Εισβολής και Κατοχής. Και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε αν θέλουμε να λυθεί. Προσοχή, για το συγκεκριμένο πρόσωπο ως άτομο μιλάω. Τον θεσμό τον σέβομαι. Όπως και το πολίτευμα.
-Κράτος-Έθνος. Δυο λέξεις ενωμένες μεταξύ τους. Τι σημαίνουν για σένα;
Το Κράτος είναι κράτος. Σήμερα είναι εδώ, αύριο κάνει έναν πόλεμο πάει λίγο πιο παραπέρα, μεθαύριο κάνει άλλον πόλεμο χάνει κάποια εδάφη. Αυτός είναι ο εδαφικός προσδιορισμός του Κράτους. Ελαστικός και περιστασιακός. Αντίθετα το Έθνος είναι μια άυλη έννοια πάνω από όλα αυτά «τα φτηνά». Είναι ΙΔΕΑ. Το Έθνος είναι το ομόαιμον, το ομότροπον, το ομόγλωσσον… Αυτό που μας ενώνει όλους μεταξύ μας, είτε είμαστε στην Αυστραλία, είτε στον Καναδά, είτε στα Τρίκαλα, είτε στο Καλό Χωριό. Ο λαός μας επέζησε τουλάχιστον 4.000 χρόνια επειδή είχε βαθιά μέσα του ριζωμένη την έννοια του Έθνους. Τα Κράτη των Αθηνών, των Λακεδαιμονίων, των Μακεδόνων ήταν οντότητες που όριζαν την δύναμη και την κυριαρχία. Ο όρος όμως Έλλην καθόριζε το Έθνος, την Ταυτότητα. Κατάλαβες; Είναι λεπτές διαφορές που κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις αντιληφθούν. Όπως την υπηκοότητα και την ιθαγένεια.
Βρεθήκαμε όπως είχαμε συμφωνήσει στο σπίτι του στην Κύπρο. Καμιά 100στή μέτρα από την «νεκρή ζώνη» του Αγ. Δομετίου στην Λευκωσία. Απέναντί μας βλέπουμε στα 150μ. το τούρκικο φυλάκιο. Καθίσαμε στο σαλόνι, που έχει όλους τους τοίχους του καλυμμένους με βιβλιοθήκες που στενάζουν υπό το βάρος εκατοντάδων βιβλίων, Ιστορικών κυρίως. Έφερε να πιούμε λίγο κόκκινο κρασί και μου λέει: «Εμπρός Αντώνη είμαι έτοιμος. Θα σου απαντήσω σε όλα. Ξεκίνα».
-Λοιπόν εμείς γνωριζόμαστε χρόνια. Καλαμαράδες και δη Πειραιώτες κι οι δύο. Εγώ με περισσότερα χρόνια στο νησί μόνιμα. Πως αποφάσισες να εγκατασταθείς στην Κύπρο;
Όντως έτσι είναι. Τα πράγματα στην μητρ. Ελλάδα (*) τα ξέρεις. Οι «κατσαπλιάδες» του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν ελέω φιλοτομαρισμού του Ελληνικού Λαού την διακυβέρνηση της χώρας, τα κατέστρεψαν όλα, δηλαδή ότι είχαν αφήσει ημικατεστραμμένο οι επίσης ανίκανοι που ήταν πριν και έστησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα τον «μικρομεσαίο επιχειρηματία». Γονάτισαν την σπονδυλική στήλη της Ελληνικής Οικονομίας. Κι όλα, για να προστατευθούν οι Τράπεζες και ο «δημόσιος τομέας», η πελατεία τους. Ε, μιας και αυτός ο «δήθεν Πανεπιστημιακός ανήρ» ονόματι Κατρούγκαλος αποφάσισε να κάνει με το Ασφαλιστικό αυτό που ο ίδιος έβριζε όταν το πρότεινε κάποτε ο Γιαννίτσης, είδα ότι συμπλήρωσα τα απαραίτητα χρόνια ενσήμων (36 χρόνια εργασίας) και αποφάσισα να αποχωρίσω από την οικογενειακή μας επιχείρηση με τα Βιομηχανικά Είδη – που υπάρχει από το 1947 – παραδίδοντας την στις κόρες μου, όπως την πήρα εγώ από τον πατέρα μου. Οι κόρες μου την διαχειρίζονται από εδώ και στο εξής. Πλέον μένει να καλύψω το ηλικιακό κριτήριο για να συνταξιοδοτηθώ. Και ήδη σκέφτομαι πώς να επενδύσω τα 700 περίπου ευρώ που θα είναι η σύνταξή μου…. (γελάει)!
-Αλλά γιατί στην Κύπρο; Εγώ ήλθα στην Κύπρο πχ γιατί παντρεύτηκα Κυπραία. Εσύ γιατί Κύπρο;
Μια χαρά τόπος είναι η Κύπρος. Μόνο κάποιοι Κύπριοι έχουν πρόβλημα. Διαφορετικά είναι ο ιδανικός τόπος να ζήσεις. Ειδικά εμείς που έχουμε μάθει σε εξαντλητικούς ρυθμούς ζωής και εργασίας, το να ζεις και να εργάζεσαι στην Κύπρο…είναι ευλογία! Απλά αυτή η π…. (λογοκρ.) η ζέστη δεν αντέχεται. Έξι φορές ντους καθημερινά. Θα μας βγει το πετσί! (γελάει). Σοβαρά τώρα. Ξέρεις ότι με την Κύπρο με συνδέουν πολλά . Ξεκινάμε από την έρευνά μου που ξεκίνησε πριν 33 χρόνια για το 1974, ακολούθως οι επαγγελματικοί μου δεσμοί είτε με την Πολυεθνική στην οποία εργάστηκα και που η Κύπρος ήταν στην ζώνη ευθύνης μου και βέβαια η Ζωΐτσα.
-Εννοείς την σύντροφό σου την Ζωή;
Ναι τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να ανεχθεί τις πολλές ιδιορρυθμίες μου. Ίσως επειδή ήταν επί 23 χρόνια βοηθός του αείμνηστου γνωστού Ψυχιάτρου Γιάγκου Μικελλίδη. Χαχαχαχα έχει πείρα σε περιπτώσεις σαν την δική μου (γελάει)!
-Πως γνωριστήκατε με την Ζωή; Και πότε;
Γνωριστήκαμε εδώ στην Λευκωσία τον Ιούλιο του 2012, όταν έκανα την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου μου «Κύπρος 1974 – Η μεγάλη Προδοσία», στην «Δημοσιογραφική Εστία» στην Αγλαντζιά. Η Ζωή ήλθε στην εκδήλωση, διότι είναι εγγονή της Καλλιόπης Αβραάμ, γνωστής ως «Γιαγιάς της ΕΛΔΥΚ», που σκοτώθηκε μαζί με άνδρες της ΕΛΔΥΚ την τελευταία ημέρα της Επικής Μάχης του Στρατοπέδου τους. Βέβαια μετά από εκείνο το βράδυ που συστηθήκαμε δεν την ξαναείδα μέχρι τα τέλη του 2014, όπου ξανασυναντηθήκαμε, τα είπαμε καλύτερα και αποφασίσουμε να με «ανέχεται» για όσο αντέξει (γελάει).
-Ζεις λοιπόν στον Αγ.Δομέτιο. Πως σου φαίνεται;
Πώς να μου φαίνεται; Το θεωρείς ανεκτό ή τουλάχιστον ευχάριστο για έναν τύπο με τις δικές μου αρχές κι ιδέες, να ξυπνώ και να βλέπω την τούρκικη σημαία στα 150μ από το κρεβάτι μου; Και τον μ….(λογοκρ.) τον τούρκο τον σκοπό, να με παρακολουθεί με τα κυάλια που πίνω τον καφέ μου στο μπαλκόνι; Πάλι καλά που πάω στο γραφείο μου και ασχολούμαι με την συγγραφή του 4ου βιβλίου μου για την Μικρασιατική Εκστρατεία και δεν τον βλέπω...!
-Πρέπει να τους «ερεθίζει» η τεραστίων διαστάσεων ελληνική σημαία που έχεις αναρτήσει στο μπαλκόνι.
Ας μην την βλέπουν. Όπως να μην την βλέπουν και ας γυρνούν το κεφάλι από την άλλη μεριά και κάποιοι γείτονες – γιατί υπάρχουν και τέτοιοι π…. (λογοκρ.) στην περιοχή που μένω! Η Ελληνική σημαία είναι το σύμβολο του Έθνους μας και η Κυπριακή το σύμβολο του Κράτους. Την Κυπριακή δεν την βάζω γιατί δεν υπάρχει κατ’ εμέ Κυπριακή Δημοκρατία μιας και ο φερόμενος ως Πρόεδρός της αποφάσισε να αναλάβει τον ρόλο του «μουχτάρη». Ας απελευθερωθεί πρώτα το βόρειο κατεχόμενο μέρος, ας ενωθεί η νήσος, να ξεκουμπιστούν οι Μουλλάδες και εδώ είμαστε… Θα βάλω δίπλα και μια σημαία του Κυπριακού Κράτους. Μέχρι τότε μόνο η σημαία του Έθνους μας.
-Κράτησα από ότι είπες τέσσερις λέξεις. Να σε ρωτήσω μία -μία. «Απελευθέρωση». Πόσο εφικτή είναι σήμερα;
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Όλα δύσκολα είναι και δεν τα κερδίζεις από την Mercedes σου, ταξιδεύοντας για ένα ποτάκι στην Αγ.Νάπα. Υπήρξαν ευκαιρίες μετά την εισβολή για μια εκ νέου αναμέτρηση Ελληνικών και Τουρκικών Δυνάμεων στο νησί. Αλλά οι πολιτικές ηγεσίες δεν το τόλμησαν. Όμως ο σκοπός έπρεπε να παραμείνει. Έπρεπε όλοι να μιλούν για «Απελευθέρωση». Όχι για «λύση». Να ζητηθεί από την Τουρκία να σεβαστεί τα Ψηφίσματα του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. Νο. 353,354 κλπ. Να τους πουν οι δικοί μας «μάγκες ή τα εφαρμόζετε ή καμιά παρτίδα μαζί σας. Και θα δούμε πως αλλιώς θα πάρουμε πίσω τα εδάφη μας». Ε ποιος τους το είπε; Κανείς! Και ο φουκαράς ο αείμνηστος ο Ματαφιάς που ετοιμαζόταν για κάτι τέτοιο, μόλις τον πήραν χαμπάρι τον «έσφαξαν με το βαμβάκι»! Δουλοπρεπείς διαχρονικά και σε μητρ. Ελλάδα και σε Κύπρο. Μα και στο Αιγαίο δεν βλέπεις; Αλωνίζουν οι π…(λογοκρ.) οι Τούρκοι με τα αεροπλάνα τους και κανείς δεν τολμά να πει «ρίξτε τα, τα μπ….(λογοκρ.) να τελειώνουμε!» Εδώ ρε τους S-300 που πήρε η Κύπρος για την άμυνα της, φοβήθηκαν και δεν τους έστησαν. Τους έστειλαν στην Κρήτη. Εξευτελισμός.
-Η λέξη μουχτάρης που χρησιμοποιείς είναι για τον κ. Αναστασιάδη έτσι; Τι έχεις να πεις;
Τι να πω; Πιστεύω ότι ο Αναστασιάδης – κακώς – θέλει ντε και καλά επί Προεδρίας του να βρεθεί λύση. Οι Τούρκοι το κατάλαβαν και τον οδηγούν στο «λύση νάναι κι ότι νάναι»! Και εκείνος αντί να τα κάνει όλα «λαμπόγυαλο», κάθεται και τους παρακαλάει να μην φύγουν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και πολύ φοβάμαι ότι τα έχει δώσει όλα. Και εκ περιτροπής Προεδρία και υποχωρήσεις στο εδαφικό και ανεπίτρεπτες καταστάσεις στις εγγυήσεις. Είχα πάρει μια συνέντευξη στην ΜΑΧΗ από τον Αντγο ε.α. Φοίβο Κλόκκαρη, ένα μεγάλο και ανεκμετάλλευτο Εθνικό Κεφάλαιο για την Κύπρο. Ο Στρατηγός είναι μάλλον ο πιο καταρτισμένος σε θέματα Εδαφικά, Στρατιωτικά και Εγγυήσεων που διαθέτει σήμερα η Κ.Δ. Ε, δεν τον χρησιμοποιεί κανείς σχεδόν. Οι Τούρκοι θα έδιναν τα πάντα να έχουν ένα Κλόκκαρη στις τάξεις τους Σύμβουλο στην Διαπραγματευτική τους ομάδα. Και εμείς τον έχουμε να αποτελεί «βοή βοώντος εν τη ερήμω». Μου έλεγε λοιπόν ο Στρατηγός ότι ο νυν Πρόεδρος… τα έχει δώσει όλα! Και το κακό; Άνοιξε την όρεξη στους Τούρκους να θέλουν κι άλλα. Αν διαβάσει κανείς την συνέντευξη του θα φρίξει. Τι άλλο να πω για κάποιον που από Πρόεδρος Κυρίαρχου Κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ δέχεται να εμφανίζεται ισότιμος διαπραγματευτής με τον Κατακτητή, τον Ακιντζί; Και ξέρεις Αντώνη. Ακιντζί στα τούρκικα σημαίνει «Επιδρομέας»! Τυχαίο;;; (γελάει).
-Δηλαδή δεν έχεις εμπιστοσύνη στον Νίκο Αναστασιάδη.
Πιο πολύ εμπιστοσύνη έχω στον τούρκο που με σημαδεύει, ότι θέλει να «με καθαρίσει», παρά στο ότι ο Πρόεδρος βαδίζει στην ορθή οδό για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Γιατί όπως όλοι οι προκάτοχοι του, ξεκινά από λάθος αφετηρία στο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πρόβλημα Εισβολής και Κατοχής. Και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε αν θέλουμε να λυθεί. Προσοχή, για το συγκεκριμένο πρόσωπο ως άτομο μιλάω. Τον θεσμό τον σέβομαι. Όπως και το πολίτευμα.
-Κράτος-Έθνος. Δυο λέξεις ενωμένες μεταξύ τους. Τι σημαίνουν για σένα;
Το Κράτος είναι κράτος. Σήμερα είναι εδώ, αύριο κάνει έναν πόλεμο πάει λίγο πιο παραπέρα, μεθαύριο κάνει άλλον πόλεμο χάνει κάποια εδάφη. Αυτός είναι ο εδαφικός προσδιορισμός του Κράτους. Ελαστικός και περιστασιακός. Αντίθετα το Έθνος είναι μια άυλη έννοια πάνω από όλα αυτά «τα φτηνά». Είναι ΙΔΕΑ. Το Έθνος είναι το ομόαιμον, το ομότροπον, το ομόγλωσσον… Αυτό που μας ενώνει όλους μεταξύ μας, είτε είμαστε στην Αυστραλία, είτε στον Καναδά, είτε στα Τρίκαλα, είτε στο Καλό Χωριό. Ο λαός μας επέζησε τουλάχιστον 4.000 χρόνια επειδή είχε βαθιά μέσα του ριζωμένη την έννοια του Έθνους. Τα Κράτη των Αθηνών, των Λακεδαιμονίων, των Μακεδόνων ήταν οντότητες που όριζαν την δύναμη και την κυριαρχία. Ο όρος όμως Έλλην καθόριζε το Έθνος, την Ταυτότητα. Κατάλαβες; Είναι λεπτές διαφορές που κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις αντιληφθούν. Όπως την υπηκοότητα και την ιθαγένεια.
-Τούρκοι. Τι έχεις να πεις;
Τι να πει κανείς για αυτούς. Ίδιοι και απαράλλαχτοι από τότε που ήλθαν από τα βάθη της Μογγολίας. Ας μου πει κάποιος τι έχουν προσφέρει στην ανθρωπότητα εκτός από γενοκτονίες. Ένα ας μου πει… Ή μάλλον θα σου πω εγώ. Την τέχνη του ανασκολοπισμού, δηλαδή το «σούβλισμα»! Η τέχνη του σουβλίσματος λοιπόν ζωντανά ενός ανθρώπου, είναι επίτευγμα των Τούρκων. Πώς θα στρογγυλεύουν την μύτη της σούβλας για να μην τρυπά τα ζωτικά όργανα αυτού στο σώμα του οποίου εισέρχεται, πως να επιμηκύνει το μαρτύριο του, πόσο αργά να μπαίνει η σούβλα για να είναι ο πόνος αφόρητος. Είναι εξ ολοκλήρου εφεύρεση των Τούρκων. Να τους χαίρονται αυτοί που τους θεωρούν όχι μόνο ανθρώπους αλλά και αδέλφια τους.
-Τους μισείς έτσι;
Όχι τους λατρεύω (γελάει). Μην ξεχνάς και μένα το σόϊ της μάνας μου είναι όλοι Πόντιοι. Πρόσφυγες.
-Εδώ που μένεις νιώθεις σιγουριά;
Όχι βέβαια. Εμένα και τον Τούρκο απέναντι, μας χωρίζουν μόνο 150-180μ. ανοιχτού χώρου χωρίς να παρεμβάλλεται κανείς σε περίπτωση που αυτός αποφασίσει-διαταχθεί να κατέβει τον λόφο. Και εκείνος μεν θα είναι πάνοπλος και εγώ θα ψάχνω στην κουζίνα για κουζινομάχαιρο να αμυνθώ κι αν τον πάρει χαμπάρι ο σκύλος μου και γαυγίσει και με ξυπνήσει. Κατάλαβες; Αν δεν εξοπλισθούν οι άνδρες κάτοικοι που ζουν δίπλα στην νεκρή ζώνη κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος.
-Πως βλέπεις το Στρατό στην Κύπρο;
Θα σου πω πρώτα για την ΕΛΔΥΚ που έτυχε και έζησα κάποιες καταστάσεις και είδα πράγματα. Ο Διοικητής της ο Προκόπης Μαυραγάνης είναι Ηγέτης. Και αν ο Σταυρουλόπουλος το 1974 κράτησε με τους άνδρες του 20πλάσιους Τούρκους, ο Μαυραγάνης όχι μόνο θα κρατήσει 30πλασιους, αλλά θα τους στείλει και πίσω στην θάλασσα της Κερύνειας. Αυτό πιστεύω. Τους εμπνέει τους άνδρες του, Αξιωματικούς και Οπλίτες αυτός ο άνθρωπος. Το βλέπεις στα μάτια του ρε Αντώνη, όταν του μιλάς ότι αυτός ο Ηγέτης Αξιωματικός έχει συναίσθηση της κρισιμότητας της αποστολής του! Και έχει και σεβασμό στην Ιστορία!
-Για τον Α/ΓΕΕΦ ποια η γνώμη σου;
Επειδή βρέθηκα και μίλησα μαζί του κανένα 20λεπτο σε μια εκδήλωση του Μηχανικού, κατάλαβα ότι ο Στρατηγός Ηλίας Λεοντάρης είναι μάγκας και σκληρό καρύδι και θέλει «να κάνει πράγματα». Το θέμα είναι να τον αφήσουν από το ΥΠΕΘΑ και την Κυβέρνηση γενικότερα. Γιατί και το 1974 ο Ντενίσης ήθελε «να κάνει πράγματα», αλλά ο Μακάριος ήταν μονίμως τροχοπέδη. Από την άλλη επίσης είχε και τους ηλίθιους αλλά και τους επίορκους του Επιτελείου στην Αθήνα. Τα αποτελέσματα γνωστά. Αργότερα και ο λεβέντης ο Ματαφιάς όπως ξέρεις ήθελε «να κάνει πράγματα», αλλά τον ξαπόστειλαν. Ίδωμεν.
-Να ρωτήσω κάτι άλλο. Τι δεν σου αρέσει στην Κύπρο.
Τρία πράγματα. Η Κομματοκρατία με το «βόλεμα-διαπλοκή» το ένα. Ο ξερολισμός το άλλο και το γεγονός ότι δεν παίρνουν θέση το τρίτο. Θέλουν να τα έχουν καλά με όλους. Βλέπει ο άλλος ότι βρίζουν τον φίλο του και δεν επεμβαίνει. Σαν να λέει «δεν είναι δική μου δουλειά». Εμείς είμαστε αλλιώς. Όποιος πχ πειράξει φίλο μου θα του φάω το λαρύγγι. Από την άλλη βλέπεις πόσο «κομματικοποιημένοι» είναι όλοι τους. Ορκίζονται ότι είναι αδέλφια σου κι αν κάνεις το λάθος να πεις κάτι αρνητικό για το Κόμμα που υποστηρίζουν, σου επιτίθενται άμεσα και αναπάντεχα.
-Αρθρογραφείς στην εφημερίδα που ίδρυσε ο Νίκος Σαμψών, την ΜΑΧΗ – για την οποία εκτάκτως εγώ παίρνω αυτήν την συνέντευξη. Πως γνωρίστηκες με τον Σωτήρη Σαμψών;
Την πρόταση να αρθρογραφήσω, μου την έκανε η κόρη του Νίκου Σαμψών η Μίνα, που για καιρό με παρακολουθούσε στο Facebook. Με γνώρισε στον Σωτήρη και έτσι ξεκινήσαμε. Πολύ καλό παιδί ο Σωτήρης. Πατριώτης και έντιμος. Για αυτό και τον στοχοποίησαν από το κόμμα του, το ΔΗΣΥ. Όμως αξίζει να είναι τουλάχιστον στην Κυπριακή Βουλή, αν όχι κάτι περισσότερο μέσα στο κόμμα του. Ο Σωτήρης και η Μίνα είναι αδέλφια μου κι ας μην συμφωνούμε σε όλα.
-Τον στοχοποίησαν; Δηλαδή;
Άλλη ερώτηση (γελάει)
-Σε ενδιαφέρει προσωπικά η πολιτική;
Όχι. Θεός φυλάξοι.
-Δέχεσαι μεγάλη επίθεση στα ΜKΔ όπως στο Facebook, από ομάδες Βετεράνων. Γιατί;
Απλά πράγματα. Κάποιοι από την παρουσία μου και την έρευνα μου απομυθοποιήθηκαν, κάποιοι αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αυτοί που διαφήμιζαν ότι ήταν, κάποιοι έχασαν την μασαμπούκα που λέμε στον Πειραιά. Πάντως καλά το έθεσες. Με πολεμούν Βετεράνοι… απλά Βετεράνοι. ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ. Οι Πολεμιστές με στηρίζουν γιατί με τις αποκαλύψεις μου και τα γραπτά μου, έκανα γνωστό τον αγώνα τους.
Δεν έχω άλλη ερώτηση Κώστα. Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ πολύ!
--------------------------------------------------------------------------------------------------
(Μητρ.Ελλάδα) = η επικράτεια της Ελληνικής Δημοκρατίας
(λογοκρ.) = η χρησιμοποιηθείσα λέξη ή έκφραση δεν μπορεί να εμφανισθεί δημόσια!
Πηγή: http://www.maxhdefence.com/alphamu973nuomega-deltaepsilon-kappaalphaiota-mu972nuomicronsigmaf/9646076
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου