Πατρίδα μου, Ελλάδα μου, γλυκιά μου μάνα. Εσένα που οι θεοί στεφάνωσαν με δόξα, χάρη κι ομορφιά. Εσένα που σου χάρισαν τέκνα λαμπρά, ηρώους. Άνδρες λαμπρούς, αγωνιστές. Αυτούς που γεμάτη χάρη, περίμενες στην πύλη του Ουρανού για να τους στεφανώσεις.
Σε σένα μάνα μου γλυκιά στέκω μπροστά σου, ορθή, περήφανη, συγκινημένη. Αθάνατη Βασίλισσα, στο θρόνο σου ψηλά, κάθεσαι και κοιτάς συλλογισμένα τα παιδιά σου. Κι εγώ μικρή κι ασήμαντη θωρώ την ομορφιά σου. Κοιτάζω τα ακρογιάλια σου, τον γαλανό ουρανό σου, τους κάμπους και τα όρη σου.
Όλο τον κόσμο γύρισα, Ελλάδα μου γλυκιά μα σαν την δική σου χάρη, σαν την δική σου ομορφιά δεν έχω βρει ξανά.
Ελλάδα μου, πατρίδα μου λατρεύω τον αέρα σου, το χώμα το ιερό. Ελλάδα μου, πολλοί θελήσανε να σε καταπατήσουν, να σε διαλύσουν θέλησαν και να σε αφανίσουν. Μα στέκεσαι εκεί ψηλά στον θρόνο καθισμένη, όμορφη και περήφανη κι απ΄ τους θεούς ευλογημένη.
Κλίνω το γόνυ Ελλάδα μου, μπροστά μόνο σε σένα και για σένα και μια κραυγή βγαίνει από την ψυχή μου.
Ελλάδα μου αγάπη μου, λατρεία και ερωτά μου….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου