Όταν η Κύπρος δεν εκείτετο μακράν..

Μετά την οριστική νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών στις Πλαταιές της Βοιωτίας, οι πρώτοι, σύμφωνα και με απόφαση που πάρθηκε από τους Πανέλληνες αμέσως μετά για απελευθέρωση όλων των ελληνικών πόλεων που βρίσκονταν υπό περσικό ζυγό, πραγματοποίησαν επανειλημμένες εκστρατείες με στόχο την απελευθέρωση και της Κύπρου. Η πρώτη ναυτική εκστρατεία τέθηκε υπό τις διαταγές του Σπαρτιάτη Παυσανία, έλαβε χώρα το 478 π.Χ., δηλαδή σχεδόν αμέσως μετά τη μάχη των Πλαταιών και το αποτέλεσμά της πρέπει να ήταν επιτυχές αλλ’ εφήμερο, λόγω της διάλυσης της συνεργασίας Σπαρτιατών – Αθηναίων εξαιτίας της προδοσίας του Παυσανία, η οποία είχε αποτέλεσμα την καταδίκη σε θάνατο του τελευταίου, από τους ίδιους τους συμπολίτες του.

  Η επόμενη κίνηση για το διώξιμο των Περσών από την Κύπρο έγινε από τους Αθηναίους, με αρχηγό τον Χαριτιμίδη το 459 π.Χ., χωρίς όμως ευτυχή κατάληξη. 

  Δέκα χρόνια αργότερα οι Αθηναίοι επανήλθαν. Όρισαν αρχηγό της εκστρατείας τον Κίμωνα, τον οποίο ανακάλεσαν από την εξορία. Αυτός είχε συνεργάτη τον στρατηγό Αναξικράτη. Το κύριο σώμα του περσικού στρατού στάθμευε στην Κιλικία, ενώ στη Σαλαμίνα υπήρχε ισχυρή περσική φρουρά. Ανάλογες φρουρές θα υπήρχαν στο Μάριον, το Κίτιον και αλλού, μετά την αποτυχία της κυπριακής επανάστασης και την αντικατάσταση των φιλελλήνων βασιλέων με φίλους των Περσών. Στόχος του Κίμωνα ήταν να απελευθερώσει πρώτα το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, για να έχει το θαλάσσιο έλεγχο ανάμεσα στο Αιγαίο και στα νοτιοδυτικά παράλια της Μικράς Ασίας. Έτσι, αφού νίκησε το στόλο των Κιλίκων και των Φοινίκων στις ακτές της Πάφου, κατέλαβε το Μάριον, όπου εκθρόνισε τον φιλόπερση βασιλιά του Φοίνικα Σασμά και εγκατέστησε τον φιλέλληνα Στασίοικο, απελευθέρωσε τους Σόλους και πολιόρκησε το Κίτιον, το κέντρο της φοινικικής δύναμης στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας ο Κίμωνας ίσως να  προσβλήθηκε από ελονοσία και πριν την καταλάβει πέθανε. Ο Αναξικράτης, έπειτα από αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη απέκρυψε την είδηση του θανάτου του Κίμωνα, όμως θεώρησε καλό να άρει την πολιορκία με το πρόσχημα ότι έπρεπε να αντιμετωπίσει τον περσικό στόλο που ερχόταν εναντίον του. Πράγματι, τον στόλο αυτό συνάντησε στα ανοιχτά της Σαλαμίνας, τον καταναυμάχησε και αφού αποβιβάστηκε στην ξηρά κέρδισε και εκεί τη μάχη, όμως σκοτώθηκε σ’ αυτήν, γι’ αυτό και ο στόλος δεν έμεινε άλλο στην Κύπρο αλλ’ επέστρεψε στην Αθήνα. Επειδή ο θάνατος του Κίμωνα δεν αποκαλύφθηκε σε κανένα σημείο της εκστρατείας στα πληρώματα, θεωρήθηκε ότι τις μάχες κέρδισε ο ίδιος ο Κίμωνας, γιατί οι στρατιώτες νόμιζαν πάντα πως τις δικές του διαταγές εκτελούσαν, γι’ αυτό έμεινε η γνωστή υστεροφημία πως ο Κίμωνας "και νεκρός ενίκα".

ΠΗΓΗ: Η Αυλή του Ευαγόρα (http://195.14.149.87/directory/view-topic.rx?tid=70168)